- taybuynuz(lu)
- bax birbuynuzlu1. Taybuynuz öküzün halı belədir ki, onun buynuzunun biri yoxdur və belə olan surətdə o yazıq, necə ki lazımdır, özünü xata və bəladan mühafizə edə bilmir. F. K..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
taybuynuz(lu)
Look at other dictionaries:
birbuynuzlu — sif. zool. Bir buynuzu olan, təkbuynuzlu, taybuynuz. Birbuynuzlu cücü. Birbuynuzlu kərgədan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
giriftar — sif. <fars.> Tutulmuş, düçar, mübtəla. <Pişik siçana dedi:> Çəngəlimə indi giriftarsan; Ta ki edirsən belə rəftar sən. S. Ə. Ş.. Giriftar etmək – düçar etmək, məruz qoymaq, mübtəla etmək. Gər səhhətə qadir olsa bimar; Dərdə özün… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
köç-düş — bax köçəköç. <Taybuynuz öküzün> işi ələlxüsus çətinə düşür köç düş zamanı. Məlumdur ki, bir az hava qızdı, tərəkəmə əhli aranda dayana bilməz. F. K … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
müttəsil — <ər.> 1. sif. Arasıkəsilməyən, biri birinin dalınca davam edən; bitişik, bağlanmış. 2. zərf Arası kəsilmədən, ara vermədən davam edən. Bəzi vaxt yağış başlayanda bir həftə müttəsil yağır. Ə. H.. Nəriman babasının müttəsil yağdırdığı və bir… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
növ — is. <ər.> 1. Dürlü, cür, təhər, çeşid. Bu növ şey görməmişəm. – Zəmani hicrdə gah ağlayıb, gah gülürəm; Bu eşq aləminin özgə növ haləti var. S. Ə. Ş.. Bir növ – birtəhər, nə yaxşı, nə pis, orta, babat. <Məcid:> . . Bir növ dolanırıq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rənc — is. <fars.> klas. 1. Əziyyət, zəhmət. Ah, bizlər çocuq ikən nə qədər; Vermişik valideynə rəncü kədər! M. Ə. S.. Nə çox vaxt xırman döyəndə yazığın <taybuynuz öküzün> ağzını da bağlayırlar ki, belə rənc və zəhmətlə döydüyü arpa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təkbuynuz(lu) — sif. Yalnız bir buynuzu olan; birbuynuzlu, taybuynuz. Təkbuynuz öküz … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xatir — is. <ər.> 1. İnsanın keçmişdə olmuş bir şeyi yadda saxlama qabiliyyəti; yaddaş, zehin. O əhvalat indi də xatirimdədir. – Xatirində varmı boranlı çağlar? Bürümüşdü bizi zalım qaçaqlar. M. Müş.. Xatirə düşmək (gəlmək) – yada düşmək, hafizədə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xəyal — is. <ər.> 1. Bir şəxsin və ya şeyin insan fikrində, təsəvvüründə təcəssüm edən surəti; təxəyyül. Onun xəyalı heç vaxt gözümün qabağından getmir. // Xəyala, fikrə gələn şeylər; xəyalat. Pəncərənin önündə o, dayanır lal kimi; Gördükləri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yer-göy — is. Dünya, kainat. <Molla özözünə:> Ay Hacı Molla Cəlil ağa, sən olasan yeri göyü yox yerdən xəlq edən Allaha, içmə bu kafirlərin dərmanını. C. M.. Yeri göyü titrədən partlayış nərəsilə; Çıxarırlar yer altdan bol filiz yataqları. Ə. Cəm..… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
